pazartesiden devam:)

eve geldim..
biraz meşakkatli oldu gelişim:)
zira arabam Patrondaydı..Leventte
ben Seyahat Şiketinin 4.Leventtede yeri var diye Kavacıkta inmedim:D
sersemlik:)
Esenlere geldim:)
Metrobüse gidicem dedim..Bköy Servisi aldı beni:)
meğer E5 üzerinden gitmiyorlarmış
İncirli Köprüsünde indim
çantam ağır değil ama
ameliyatlı kolum..nem ve soğuktan kendini belli ediyor.
Merdienler ve yol cabası
neyse attım kendimi Metrobüse ve Zkuyuda indim
bir taksiyle gittim Patronun oraya
biraz onunla oturduk..
yemek yedik..
kahve içtik ve ben eve gittim..
herkes pek bi keyifle karşıladı:)
tabii evin dağınıklığıda..
annemin kumaşları..
bir komşunun atmak üzere kapı önüne koyduğu ama bizim eve giren çalışma masasıda..

Cumartesi..
birkaç ziyaret yapılmalı
kurban etleri teslim edilmeli..
akşam üzeri kısa bir süre evvel vefat eden Amcalara gittik..
oradada bir Sebahat hanım tanııdık:)
Amcakızları..benden büyük ama
yıllar evvel ben kurslara giderken onlarda kalmıştım
pekçok anı vardır birikmiş:)
keyifli geçer zaman onlarla.

Gece eve geldik tabii

sonra Pazar..
Kuzenler..uzak ama yakın..
Hadımköyde görevli ve biz 2 yıldır gidemedik
onu mutlu etmek istiyordum ve anneleride buradaydı
kardeşi eşiyle
akşam orada olacaktık
öncesinde Avcılar..
annemlerin çook eski benim bebkliğimi bilen Rıza Amca ziyaret edilecekti
önce oraya uğradık..
sonrası Emine vardı planda:)
benim çocukların annesi
oraya gittik
ve gördüklerim beni çook mutlu etti
sanıyorum tüm o huzursuzluklarım orada bitti benim
zira çok rahatladım gördüklerimle

birkaç aydır gitmemiştim..gidememiştim
ama yanlarında birinin olduğunu bilmenin rahatlığıydı birazda gitmeme sebebim..
yada gitmeyi ertelemelerim..
zira güzel bir destek almaya başladı Emine çocuklarıyla
bu arada evi yapılmıştı zaten..
korunaklı olduklarını biliyorum
suda çekildi evlerine

bir hanım..kendisi Mimar eşi Avukat çocukları olmayan bir çift kolkanat gerdi Emine ve çocuklarına
Sigortası yapıldı
ve düzenli olmasada bir işte çalışıp parasını alıyor
bu arada çamaşır makinası buzdolabı gelmiş bir yardım kuurumundan
bir hayırseverde tv çanak resivır göndermiş..
artık yerlerdede yatmıyorlar..
sırtları sıcak..
bakışları değişti hepsiinin
Emine daha güvenli..
ve ben onları gördüğümde
evi öyle gördüğümde
Haticeye sımsıkı sarıldığımda huzur buldum..
Mutlu oldum

işte arkadaşlar
esas budur herşeye rağmen beni mutlu eden
ve bana abla kimse yokken sen vardın demeleridir
çocukların o hüzünden oldukça kurtulmalarıdır.

işte bu yazıda bu kadardır..
Sonrası akşam muhabbetidir..
gülüş cümbüş edilen sohbettir
anneden alınan dualardır

pazartesi pür enerjiyle işe başlamaktır
ve geçtiğimiz hafta yaşadıklarımın beni mutlu ettiğinin ayırdına varmaktır:)

dilerim hepimiz güzel bir kapanış yapar ve umutlarla yeni yıla başlarız.